Hüzünlü Huzur!
İlk olarak yazın ortasına sıcaktan bunalmamızla ah biraz esse diyerek başlar aslında sonbaharın gelmesini istememiz.Yine yazın bitmesiyle hissettirmeye başlar bize huyunu ayılıklar,ayrı kalışlar,yeni sımcak başlangıçlar..
Neden bilmem ama hep bi huzur katar içime.Acaba sevdiğim her şey onda mı toplanmış? Hafif soğuk esen rüzgar-hani deriz ya hırka giysen üşütmez işte ondan-sararan yapraklar ve ardı ardına ama usulca düşmeleri o düştükten sonra bize bırktığı güzel manzara olmazsa olmazım ya bi de sıcak kahvem elimde.Oturup izlediğinizde her şey bir film sahnesiymişcesine yavaşça ilerler sindire sindire.
Bu sene biraz hızlı geçti sert vurdu soğuğu Ankaraya kendini yediremeden ama bu onun bu hüzünlü huzurunu yaşamaya engel mi? ASLA
Sizde benim gibi sonbahar aşıklarındansanız engel tanımazsınız o zaman biraz sohbet edelim hangi huyu neleri anlatır anımsatır bize...
Nedir bu Huzurlu Hüzün?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder